نقش استرس شغلی پرستاری در پیش بینی بهزیستی ذهنی، استرس زناشویی و همدلی پرستاران

پرستاری از جمله مشاغلی است که استرس شغلی در آن رایج است. استرس شغلی، بسیاری از عوامل هم چون عوامل جسمانی، روان­شناختی، اجتماعی و خانوادگی را تحت تأثیر قرار می دهد. نقش مهم پرستاران در جامعه، شناسایی عوامل تأثیر­گذار بر زندگی، کار و زناشویی پرستاران و نیز انجام اقدامات پیش­گیرانه را ضروری می­سازد. لذا هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش استرس شغلی در بهزیستی ذهنی، استرس زناشویی و همدلی پرستاران است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه­ی این پژوهش شامل 120 نفر از پرستاران شهر اردبیل در سال 94-93 هستند که از بیمارستان­های اردبیل به شیوه ی نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­ی استرس شغلی (gray-toft p و anderson)، پرسشنامه ی بهزیستی ذهنی (مولوی و همکاران)، مقیاس استرس زناشویی استهلکم تهران (stmss) و مقیاس همدلی la-monica استفاده شد. هم چنین، جهت تحلیل داده­های این پژوهش از ضریب همبستگی pearson و تحلیل رگرسیون استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده­های پژوهش حاضر از نسخه ی 18 نرم افزار spss استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی pearson نشان داد که بین استرس شغلی پرستاری با بهزیستی ذهنی و همدلی پرستاران همبستگی منفی و بین استرس شغلی پرستاری با استرس زناشویی نیز همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون، استرس شغلی پرستاری می تواند 25 درصد از تغییرات بهزیستی ذهنی، 29 درصد از استرس زناشویی و 27 درصد از تغییرات همدلی را در پرستاران تبیین کند. پرستاران به دلیل ماهیت استرس­زای شغل­شان، از لحاظ جسمی-روانی و زندگی شخصی، تحت تأثیر استرس های ناشی از محیط کار قرار می گیرند که با کاهش سلامت روانی و روابط همدلانه و افزایش مشکلات زناشویی در آن ها همراه است.